Martien en Saturnus, dat spreken we al jaren in één adem uit. Peter ging al vroeg volleyballen bij Saturnus. Martien vond zijn plek bij de vereniging en werd lid in april 1978. Hubert, Twan, Jolande en Mariëlle volgden. Ook zijn lieve Dini werd kind aan huis bij Saturnus. Het hele gezin praatte vaak samen over wedstrijden na. Daar genoot hij met volle teugen van. 

Hij volleybalde zelf met de ambtenaren van de gemeente Uden in de recreantencompetitie bij Saturnus. Op maandag trainde hij in het gymzaaltje van de St Jozefschool. Saturnus speelde toen nog in de ‘Deel’, maar het verenigingsleven was te vinden in De Schelft, de zolder van een oude boerderij in Uden. Martien was daar vanaf de eerste dag veel te vinden om de vereniging te helpen met van alles. Niets was hem te veel. 

Toen de Schelft werd gesloopt moest er een nieuw onderkomen worden gevonden. Martien had als ambtenaar bouw- en woningtoezicht goed zicht op locaties in Uden. Een schoolgebouw aan de Kornetstraat lag mooi centraal en Martien zette al zijn vrije tijd in om er een nieuwe Schelft van te maken. Hij was ontzettend handig daarin. Ook dit gebouw moest naar de vlakte. Een nieuw onderkomen werd gevonden in de voormalige kerk Heilige Geest. Hier ontstond De Ring en ook nu was Martien niet weg te denken met zijn bouwkundige tips en technisch inzicht. Martien is door zijn inzet erelid van Saturnus geworden. Hij was daar ontzettend trots op!! 

Uiteraard volgde hij alle kinderen en daarna kleinkinderenaltijd en overal met het volleyballen. En dat waren er nogal wat! Hij zat bij de Ring altijd op zijn oud vertrouwde plekjeachter het glas, samen met zijn Dini, volleybal te kijken. InMuzeRijk hadden Martien en Dini ook een vast stekkie. Dit is voor iedereen bij Saturnus een vertrouwd beeld geworden. Martien is nog enkele jaren zaalwacht geweest in MuzeRijk. Tot het laatste moment had hij Saturnus in zijn hart. Jong en oud kende hem. 

Martien, ontzettend bedankt voor wat jij voor Saturnus betekende.